Arslan Kral'ın Oğlu Leo

Zafer İlbars
Bir şeyler yazmadan evvel belirtilmesi gereken bir husus var. Türkiye'de bazı yapımların vizyona giriş tarihi ile filmlerin yapım tarihi arasında ciddi yıl farkları söz konusu olabiliyor. Bu anlamsız vizyon politikasının yeni ürünlerinden biri de Aslan Kral'ın Oğlu Leo…

2004 yılı yapımı film nedense 2008 yılında ülkemizde vizyona giriyor. Yıllar evvel vizyona girmemiş bir film, o zamanlar ortalama bir oyuncuyken bugün star konumuna erişmiş bir isim nedeniyle vizyona girebiliyor mesela. Kaldı ki bu da çok mantıklı bir neden değil. Animasyon yapımlar için star politikası da olamayacağına göre! Bizim ülkemiz en azından sinema endüstrisinde geri kalmış, gişede sefilleri oynayan, güncel filmlerin gösterim şansı bulma konusunda zorluk yaşadığı bir ülke de değil. Kısaca nereden bakarsak bakalım sinema seyircisinin pek hoşlanmayacağı bir durum söz konusu, bunu belirtelim.




Filmimiz zaten muadili olan diğer animasyonların izinden gidiyor. Garip bir özelliği olan bir baş hayvan kahramanımız var ki filmde bu vejetaryen bir aslan olan Leo ile karşılığını buluyor. Bu özelliği nedeniyle çevresinden dışlanan Leo'nun farklı arkadaşlar edinmesi, bu amaçla yolunun kesiştiği fil sürüsüyle olan yoldaşlığına şahit oluyoruz. Bu sürünün öne çıkan karakteri Avoria ile olan yakınlığı ile ön plana çıkan, ardından bu hikâyeye çeşni katacak olan diğer hayvanlarla beraber ilerleyen sıcak bir öykü izliyoruz.

Baş karakterin özelliğinden de rahatça anlaşılabileceği gibi filmimiz farklılığı anlatan bir hikâyeye sahip. Farklılığı nedeniyle dışlanmış olan bir aslan ile talihsiz bir anne filin dayanışması, ayrılması, birbirlerine aşık olmaları ekseninde ilerliyor. Soya dayalı farklılığın, içten içe yaşanan yalnızlığın, sosyal dışlanmanın, güce olan zaaf ve tutkunun irdelendiği, tematik anlamda içi bir hayli dolu olan bir animasyon…

Bu biraz da animasyonların daimi derdi olan "küçüklere olduğu kadar büyüklere de hitap edebilme" özelliğini yansıtabilme ihtiyacından ötürü tercih edilen bir durum gibi duruyor. Bu çabaya hiç kuşkusuz "boyundan büyük sorumluluklar yüklenmek zorunda kalan genç aslan Leo'nun öyküsünü çocuklar kadar büyükler de zevkle izleyecek" sözünü haklı çıkarmak adına girişilmiş.




Leo Azzannossi taaa dört yıl önce (!) hikayesini macera ve romantizm ağırlıklı oluşturmuş. Bunu da dokunaklı bir biçimde yansıtmaya çabalamış. Tematik zenginliği sağlamak adına gösterdiği çaba takdire değer ama öte yandan bu tür animasyonların tematik zenginlikten ve mesaj bağımlılığından öte ihtiyaç duyduğu en büyük özellik eğlence ve bu amaçla üretilmiş zekice espriler. Bu anlamda karşımızdaki ürünün çok duyurucu olduğunu iddia edemeyiz. Ama tabii "bu animasyonun içini tıka basa doldurduk, söylediğimiz çok söz var" savunması yapılacaksa bu da ayrı bir şey.

Eğlencenin, kıvrak bir espri anlayışının hakim olduğu, mesajını kaygı gütmeden veren animasyonların daha revaçta olduğunu söyleyebiliriz günümüzde. Dört senede neler neler değişti animasyon dünyasında, öyle değil mi? Aslan Kral'ın Oğlu sırf bunu anlamak için bile izlenebilir aslında!